Zijn roots liggen op het eiland Saparua en van moederskant op Rote, een eiland vlakbij Timor. Jacob Octovanius Leatemia en Frederika Tobias Tessa ontmoetten elkaar op de campus, raakten verkikkerd op elkaar en werden na de Japanse bezetting herenigd. ,,Mijn moeder stond voor het hek van het interneringskamp te wachten. En mijn vader was onherkenbaar. Op een gegeven moment zag ze hem glimlachen. Dat was de herkenning.’’ Zijn moeder was van adel en was opgegroeid met hulpen in de huishouding. Zijn vader studeerde medicijnen en vocht uiteindelijk voor de KNIL. Eerst werden twee dochters geboren, vervolgens kwam Dickie ter wereld in Cimahi een plaats ten westen van Bandung, op midden-Java. De oorlog en het vertrek naar Nederland in 1951 veranderde hun leven compleet. Met drie kinderen – Dickie was twee jaar oud – kwamen ze eerst in Amersfoort terecht, daarna in Glanerburg bij Enschede. Daar werd nog een broertje geboren. Na de Watersnoodramp verhuisde het gezin eerst naar Zeeuws-Vlaanderen, vervolgens naar IJsseloord, het Molukse woonoord in Capelle aan den IJssel, waar Dickie’s vader vlakbij een baan kreeg in het Dijkzigt-ziekenhuis. Daar deed hij onderzoek in het laboratorium en heeft hij nog ruim 20 jaar lesgegeven aan de medische faculteit. Dickie zelf heeft vijf kinderen, zes kleinkinderen, is dj, kunstenaar en ondernemer. Hij had in Vlaardingen een winkel met vintage meubels en daarboven een galerie met wisselende exposities. Jarenlang presenteerde hij een radioprogramma met Molukse signatuur. Nu runt hij in Rotterdam cultuurhuis BYTHCITY, waarmee hij mogelijkheden wil stimuleren, begeleiden en produceren met kunstenaars. Hij kookt graag, iets wat hij van z’n moeder heeft meegekregen en afgekeken. Zijn favoriete recept: vis met kokosrijst, samen met zijn twee dochters eten. ,,Dan zit je gewoon gezamenlijk met je handen te eten. Dat is altijd het lekkerst.’’