Richard en Aliander zijn vrienden, ze kennen elkaar van school. Beide jongens zijn geboren in Rotterdam. Richard is half-Russisch, Aliander heeft Turkse roots. Richards moeder Irina Siromyat is geboren in Odessa, een multiculturele stad aan de Zwarte Zee, in de voormalige Sovjetunie, nu Oekraïne. Ze is een mix van Russisch, Pools, Bulgaars en Oekraïens. Haar vader was wetenschapper, haar moeder belastinginspecteur. Ze kwam in 2006 naar Rotterdam door de vader van Richard, die oorspronkelijk ook uit Odessa komt, maar vanaf zijn vijftiende woonde in Rotterdam. Ze woonden lang in Vreewijk. Irina en Richard verhuisden in 2015 naar de Huniadijk, met z’n tweeën. Irina had al snel contact met een van de buren. ,,We wonen helemaal op de derde verdieping en hebben een heel mooi uitzicht ’s avonds,’’ vindt Richard. Hij vond de verhuizing in het begin wel lastig, maar maakte uiteindelijk ook snel vrienden, onder wie Aliander die op de Thamerdijk woont. Ze komen vaak bij elkaar op bezoek en spelen regelmatig op de Xbox. Ze spreken ook allebei de taal van hun moeder en zijn ook op vakantie geweest naar de plek waar hun ouders vandaan komen: Odessa en Aksaray, Turkije.
"Rotterdam en Odessa hebben iets met elkaar te maken. Onze cultuur, emancipatie, vrijheid in de denkwijze, in alles, dus dat was niet moeilijk, dat was uitdagend."
Irina Siromyat (Odessa, 1982), zoon Richard (Rotterdam, 2007)
& vriend Aliander (Rotterdam, 2007)
& vriend Aliander (Rotterdam, 2007)
Dit verhaal is onderdeel van luistervoorstelling: Luisterportret uit Hordijkerveld.
En onderdeel van de collectie: Luisterportret uit Hordijkerveld, IJsselmonde.
En onderdeel van de collectie: Luisterportret uit Hordijkerveld, IJsselmonde.
Deel dit verhaal
Credits
Techniek/editing: Laura Schalkwijk
Interviewer: Laura Schalkwijk
Muziek: Marlies du Mosch
Ondersteund door: Joop Reijngoud, Linda Malherbe
Techniek/editing: Laura Schalkwijk
Interviewer: Laura Schalkwijk
Muziek: Marlies du Mosch
Ondersteund door: Joop Reijngoud, Linda Malherbe
Meer vertellers uit deze luistervoorstelling
"Ik was gelijk verliefd op het huis, met een voortuin, een achtertuin. Ik had het gevoel alsof ik elke dag vakantie had."
"Het was een groot weiland. Er waren geen scholen, geen kerken, echt helemaal niets."
"En die begon vreselijk te schreeuwen en toen gebruikte ik mijn haventaal om er even tegenin te gaan."
"Zo is het leven zeggen ze weleens, het is hard. Je vraagt er niet om, maar je krijgt het allemaal voor niks."
"Dus het is eigenlijk alles wat je wil, heb je gewoon hier in de buurt. En vooral groen en water. Het is gewoon een heel fijne wijk om in te wonen."
"Nou kijk, ik ben een type, ik praat graag met iedereen, maak een praatje en als ze mijn hulp nodig hebben, dan ben ik er, maar voor de rest op mijn eigen. En zo heb ik eigenlijk altijd hier in Hordijkerveld geleefd en dat gaat gewoon goed."
"Ik maak met zoveel mensen een praatje."
"Ja, mooie herinneringen heb je altijd van, vooral met dat Opzoomer Mee. En heel vaak in de zomer, zitten we buiten. Ik heb een tuin, maar ik zit heel weinig in de tuin. Ik zit meer aan de voorkant."
"Vroeger, hierzo in deze buurt zaten er een hoop jongeren, die hadden allemaal zo’n zendbakkie en dan kon je met elkaar praten en muziek draaien op de radio. Dat was wel leuk."