De Estse cultuur betekent voor Kirsti lekker ruikende bossen, heerlijk eten en mooie herinneringen. En het land waar een deel van haar familie woont: vier tantes, twee ooms, tien nichtjes en neefjes en haar oma. Haar ouders zijn gescheiden. Haar vader Wilfred komt oorspronkelijk uit Curaçao, hij geeft boksles. Haar moeder Kaidi komt uit Estland.
Kaidi Puna is opgegroeid in Tallinn, de hoofdstad van Estland. Ze woonde ook even bij haar opa en oma en een paar jaar in Siberië, vanwege haar stiefvader. Terug in Tallinn leerde ze door werk een Nederlandse man kennen op wie ze verliefd raakte. In Nederland, in Vlaardingen werkte ze uiteindelijk als instructeur op een sportschool,. Een passie. ,,Ik had heel veel contact met mensen, een ontzettend leuk leven. Heel sociaal, maar ook vrij.’’ Uiteindelijk besloot ze de sportschool over te nemen. Op een gegeven moment raakte het bedrijf in een zware periode en was ze genoodzaakt faillissement aan te vragen, terwijl ze zwanger was. Een van de moeilijkste momenten uit haar leven. ,,Hoeveel bloemen ik niet heb gehad van mensen, het was mentaal zwaar. De schaamte, dat was het grootse probleem van alles. Ik kom uit een cultuur van niet zeuren, doorwerken.’’
Langzaam kwam ze er weer bovenop. Ze werkt nu als personal trainer. Samen met haar huidige man heeft ze ook een bedrijf opgericht waarmee ze andere mensen helpt die depressief zijn of een burn out hebben.
Totaal heeft Kaidi zeven kinderen, net als haar moeder. Kirsti heeft nog twee broers, een broertje en twee zussen en een zusje. Estland betekent voor haar warmte. ,,Esten geloven niet zozeer in God of Jezus Christus. Ze geloven meer in bomen. Daarom zijn mensen in Estland misschien ook wat meer geaard.’’ Het liefst blijft ze in de omgeving van Rotterdam wonen, omdat dat het beste bij de Estse cultuur en bij haar past: ,,Wat meer van dat nuchtere, niet te veel blablabla, gewoon zeggen waar het op staat.’’
"Esten geloven niet zozeer in God of Jezus Christus. Ze geloven meer in bomen. Daarom zijn mensen in Estland misschien ook wat meer geaard."
Kaidi Puna (Estland, Tallinn, 1975) & dochter Kirsti Puna (Vlaardingen, 2007)
Dit verhaal is onderdeel van luistervoorstelling: Rotterdam Estonia 100.
En onderdeel van de collectie: Estlandse migratieverhalen: Rotterdam Estonia 100.
En onderdeel van de collectie: Estlandse migratieverhalen: Rotterdam Estonia 100.
Deel dit verhaal
Credits
Techniek/editing: Laura Schalkwijk
Interviewer: Laura Schalkwijk
Muziek: Marlies du Mosch
Ondersteund door: Joop Reijngoud, Linda Malherbe
Techniek/editing: Laura Schalkwijk
Interviewer: Laura Schalkwijk
Muziek: Marlies du Mosch
Ondersteund door: Joop Reijngoud, Linda Malherbe
Meer vertellers uit deze luistervoorstelling
"En die zingen op zaterdagmiddag en zondagmiddag alleen in het Ests, met Estse muziek en Estse dirigenten. Buitengewoon emotioneel. Dat is iets fantastisch."
"Ik krijg er gewoon letterlijk kippenvel van. De geur, de natuur, al die vogels die fluiten. Dat is echt een deel van mij."
"Estische smaak is voor mij, is de smaak van dille, dat vind ik zo lekker en elke keer als ik in Estland ben, maak ik elke keer Huttenkäse, dat is ook een beetje Estisch."
"Alles was ineens open, we mochten gaan, alleen niet werken. Om te werken had je een vergunning nodig en als au pair was dat het allermakkelijkst."
"Ik ben nu 26, 27 jaar hier, meer dan de helft van mijn leven. Dat is ook thuis. Ik hang er een beetje tussenin."
"Dan ging oma uit Estland op een krukje staan en dan had ze een heel klein bijbeltje en daar ging ze dan zo dichtbij uit dat bijbeltje lezen.”