Terug
 
"O, ik had nog nooit in mijn leven zo veel loempiaatjes gemaakt. Zo'n mooie tijd. Elke dag opstaan, loempiaatje maken, groente blancheren en dan weer loempia bakken. Elke dag honderdveertig loempiaatjes."
Dit verhaal is onderdeel van luistervoorstelling: De Tweede Generatie – duur 26’03”.
En onderdeel van de collectie: Chinese Restaurantverhalen.

Men Fai Wong (Wenzhou, China, 1947)

Een jonge twintiger was hij nog maar, toen Men Fai Wong naar Nederland emigreerde.
Hij groeide op in een dorpje in Wenzhou, een kleine provincie op 800 kilometer van Shanghai. Zijn vader was in 1964 al naar Nederland gekomen. Als zeeman monsterde hij af in Rotterdam, samen met zijn broer. ,,Mijn oom is hier gebleven, werkte in een restaurant in Deventer. En toen ik bijna achttien was, ging ik hem een brief schrijven. En hij reageerde en zei: nou, kom maar een keer die kant op.’’  Eigenlijk wil hij werken als monteur in de metaal. Een vriend van hem vertelt hem dat hij weinig kans maakt, omdat hij de taal niet spreekt. ,,En de volgende dag bel ik mijn oom: laat mij maar werken. Ik moest mijn moeder dat geld teruggeven.’’
Via Tilburg en Zeist komt hij in een restaurant in Leiden terecht. ,,Daar heb ik ontzettend veel geleerd. Eerst afwassen. Daarna loempia maken. O, ik heb nog nooit in mijn leven zoveel loempiaatjes gemaakt. Elke dag 140 zeker wel.’’ Ondertussen leerde hij de taal. In 1973 opende hij zijn eerste eigen zaak, China Garden in Tilburg. Zijn vader, die eerder was overgekomen, hielp in de keuken. Zijn moeder kwam ook naar Nederland. Later, in 1989 begon hij een Indonesisch restaurant in Oosterwijk. Hij ging naar Jakarta om te leren over het eten en nam een chef-kokkin in dienst, van Chinese afkomst, maar geboren in Indonesië.
Sinds 2003 woont hij met zijn tweede vrouw in Rotterdam, in de stad waar zijn vader als zeeman aankwam, en geniet hij van zijn leven. Uit zijn eerste huwelijk heeft hij vier prachtige dochters en tien kleinkinderen.

Meer verhalen met
Onderwerp: Eten / koken  Migratie  Ondernemen  
Deel dit verhaal
Credits
Techniek/editing:
Interviewer:
Muziek:
Ondersteund door:
Meer vertellers uit deze luistervoorstelling
"Op een gegeven moment in restaurant King’s Garden, bleken wij eigenlijk de sociale hoek van alle restaurants... Iedereen kwam daar binnen, bij mij om belastingpapiertjes in te vullen, dan dat weer in te vullen, zus in te vullen. Want ik sprak Chinees en ik sprak Hollands."
"Nu kennen veel mensen mij, omdat..., ik heb één product, dat is heel bekend, dat zijn de beste noedels van de hele wereld. In Singapore is de naam Laksa, zo heten de noedels daar. En mensen hier noemen mij de Laksaman."
'En kijk, zij hebben gezien dat hun ouders zo hard werkten. Weekend nooit vrij. Feestdagen nooit vrij. Dus er is een soort afkeer. En dat is een van de grootste problemen nu. Ja, nu minder mensen willen werken in die branche, de Chinees-Indische restaurants."
© 2025 Verhalen van Rotterdammers | Website door Mediabreed