Ze houdt van zorgen voor mensen die het nodig hebben en ze is een geboren dierenmens: ze heeft vier konijnen, vijf honden, vijf katten, een vijver met koikarpers, een fret, een leguaan, twee ratjes, zes slangen, een paar schildpadden en twee paarden. ,,Dat was het geloof ik wel.’’ De paarden staan op een manege in Ridderkerk, de andere dieren wonen bij haar en haar man thuis aan de Huigendijk, waar ze in 2001 kwamen te wonen in een zeskamerwoning. Voor Rita geen onbekend terrein. Hoewel ze werd geboren aan de ‘overkant’, in Rotterdam-West, streek ze op haar derde aan de Kerstendijk neer. De wijk was toen net gebouwd. ,,Het was een groot weiland. Er waren geen scholen, geen kerken, echt helemaal niets.’’ Haar man ontmoette ze vlakbij, in Kreekhuizen waar in het weekend altijd disco werd gedraaid in een houten keetje. Ze hebben twee zoons.

"Het was een groot weiland. Er waren geen scholen, geen kerken, echt helemaal niets."
Rita Monfrooij (Rotterdam, 1958)
Dit verhaal is onderdeel van luistervoorstelling: Luisterportret uit Hordijkerveld.
En onderdeel van de collectie: Luisterportret uit Hordijkerveld, IJsselmonde.
En onderdeel van de collectie: Luisterportret uit Hordijkerveld, IJsselmonde.
Deel dit verhaal
Credits
Techniek/editing: Laura Schalkwijk
Interviewer: Laura Schalkwijk
Muziek: Marlies du Mosch
Ondersteund door: Joop Reijngoud, Linda Malherbe
Techniek/editing: Laura Schalkwijk
Interviewer: Laura Schalkwijk
Muziek: Marlies du Mosch
Ondersteund door: Joop Reijngoud, Linda Malherbe
Meer vertellers uit deze luistervoorstelling

"Ik was gelijk verliefd op het huis, met een voortuin, een achtertuin. Ik had het gevoel alsof ik elke dag vakantie had."

"En die begon vreselijk te schreeuwen en toen gebruikte ik mijn haventaal om er even tegenin te gaan."

"Zo is het leven zeggen ze weleens, het is hard. Je vraagt er niet om, maar je krijgt het allemaal voor niks."

"Dus het is eigenlijk alles wat je wil, heb je gewoon hier in de buurt. En vooral groen en water. Het is gewoon een heel fijne wijk om in te wonen."

"Rotterdam en Odessa hebben iets met elkaar te maken. Onze cultuur, emancipatie, vrijheid in de denkwijze, in alles, dus dat was niet moeilijk, dat was uitdagend."

"Nou kijk, ik ben een type, ik praat graag met iedereen, maak een praatje en als ze mijn hulp nodig hebben, dan ben ik er, maar voor de rest op mijn eigen. En zo heb ik eigenlijk altijd hier in Hordijkerveld geleefd en dat gaat gewoon goed."