Luistervoorstelling: Uit de Rechthuislaan

Deze luistervoorstelling is onderdeel van de collectie: Verhalen van Katendrecht.

“En ik had gezegd, ik doe het niet meer, ik ga geen actie meer voeren. Want ik heb eerst gevoerd tegen de prostitutie, Aktiegroep Redt Katendrecht AREKA. Toen actie gevoerd dat we in ons huis konden blijven wonen, tegen de sloop. Ik zeg, ik ga geen actie meer voeren, maar het was toch best wel heel erg verpauperd allemaal. Nou en moet je zien hoe het nu geworden is.”

Dertien bewoners en ondernemers van de Kaap deelden hun persoonlijke levensverhaal en hun herinneringen aan de Rechthuislaan. Ze vertellen over bekende buren en beruchte ooms, over tikkertje spelen met de ‘vrouwen’ op straat, over de kapsalon van Zara, de groentewinkels van Romeijn en Roosenburg en de bakkerij van Mul. Ze vertellen over actievoeren en de saamhorigheid. Uit alle verhalen stelden we een audiocompilatie samen van ongeveer 40 minuten, de tweede aflevering uit Luisterfeuilleton de Kaap, waarvan hierboven een fragment te beluisteren is.

De vertellers uit deze luistervoorstelling

"Een zus van mij kreeg verkering met een jongen van Katendrecht, van de familie Van Maarschalkerwaard. En ja, die woonden hier op de Rechthuislaan, tegenover de katholieke kerk. En dan waren er weleens van die dingen van Clubhuis De Boei en zo. En daar gingen zij dan naartoe. Nou, dan mocht ik ook mee."

"We hebben er toen nooit geen last van gehad. Na de oorlogsjaren, toen deden we boodschappen voor deze vrouwen. Je kon ze bij naam en toenaam. Zwarte Bet, zwarte Greet, manke Tilly."

"Ik heb ook trainingen gegeven in de buurt, voetbaltrainingen, rapworkshops. En dat zie je ook een soort broederschap ontstaan. Bij mij ging het altijd om respect, hè, elkaar waarderen en samenzijn. Dat zijn mooie dingen toch, met liefde met elkaar omgaan."

"Als je hier woont of in de stad, dat is een hemelsbreed verschil. Mensen zijn mensen natuurlijk, maar ze hebben daar een hele andere mentaliteit. Dit moet je zien als een dorp."

"Het was gewoon een prostitutiebuurt en ik ben daarin opgegroeid en we hebben er plezier van gehad, want je hebt er zelfs geld aan verdiend. En dat waren wij niet alleen: half Katendrecht verdiende er geld aan. Kamertjes timmeren, of kamertje behangen, of even de hond uitlaten, of weet ik veel wat. Die meiden waren altijd wel goed met de tip."

"Verderop in de straat had je de winkel van Romeijn zitten. Dat was meer een volkszaak. Bij ons kwam, ik zal niet zeggen de elite, maar wel ander volk."

"Mijn oma zei altijd: je kunt beter boven een hoerenkast wonen dan boven de kerk, want als je honger hebt, krijg je van die hoeren te vreten, van de pastoor niet."

"In de kapsalon hoor ik heel veel verhalen. Ja, natuurlijk maak je ook soms gekke dingen mee. Dat hoort er bij. Eigenlijk ben je een soort maatschappelijk werk. Je luistert, ze willen alleen dat iemand er voor hun is. En hun begrijpt."