Het gezin Bruning woonde in de Oeverstraat, op het Noordereiland, toen Wim werd geboren. Zijn vader werkte als banketbakker in verschillende zaken en kon ook motorfietsen repareren. Nadat het gezin – Wim had nog een tien jaar oudere zus –  verhuisde naar Rotterdam-West had zijn vader ook een motorzaak en een rijwielstalling  in de Zoutziedersstraat. Ze woonden in de Willem Beukelszoonstraat. ,,Daar heb ik toen in de Korfmakersstraat op de kleuterschool gezeten en de lagere school heette Dr. H. Colijnschool.’’
Wim kan zich nog goed herinneren dat de oorlog uitbrak. Op het platte dak van hun woning zat hij altijd naar de vliegtuigen te kijken. ,,Ik heb de parachutisten zien landen en de binnenstad zien branden.’’ Zijn opa, een kleermaker, woonde vlakbij, in de Mathenesserstraat. ,,Hij was alleen en at tussen de middag altijd bij zijn dochter. Die woonde in de Korfmakersstraat.’’ Daar was Wim op de dag van 31 maart 1943, zoals elke middag. Hij at er altijd een boterham met suiker. Op een gegeven moment ging hij naar huis toe. Hij stak de Mathenesserweg over. ,,Daar had je links een groentewinkel op de hoek. Daar stonden dames in de rij. Weet ik veel of het de nieuwe aardappelen waren, maar het was erg druk.’’ Zal ik in de groentewinkel schuilen, dacht hij nog, toen het luchtalarm ging. ,,Ik woonde ongeveer vijftig meter verder en ik dacht: ik loop wel door.’’
Dat was zijn geluk: de groentewinkel kreeg een voltreffer. Tijdens het bombardement van 1943 was Wim Bruning alleen thuis. Een onderbuurvrouw was in paniek, de ruiten waren kapot en vonken vlogen door het huis heen. Even later kwamen zijn ouders thuis. Ze hebben een hoop spulletjes verzameld en dat bij zijn opa neergezet. ,,Zo om een uur of vijf, half zes, werd op het Marconiplein voor de mensen, die allemaal dakloos waren natuurlijk, brood uitgedeeld en makrelen en dat hebben we ’s avonds gegeten.’’ Hun huis aan de Willem Beukelszoonstraat is uiteindelijk afgebrand. Het gezin Bruning verbleef eerst bij opa de kleermaker. Daarna kregen ze een huis aangeboden op Zuid, in tuindorp de Vaan. Hoewel hun nieuwe leven zich op Zuid afspeelde, kwam Wim nog vaak in West bij zijn vrienden. Met een vriend, slagerszoon Gerrie Huis, bleef het contact nog lang. Wim kwam ook nog vaak bij zijn opa, op wie hij dol was.
Wim Bruning heeft nog een paar jaar voor de Holland Amerika-Lijn gevaren en voor verschillende luchtvaartmaatschappijen en hotelketens gewerkt, zoals KLM en het Hilton.