Terug
“Rotterdam is een stad met rijke geschiedenis en betekenis... Ik was vooral ontroerd door de verhalen van de kunstenaars die na de Tweede Wereldoorlog door de nasleep navigeerden. Verhalen over veerkracht en herstel dankzij kunst resoneerden diep in mij. In tijden van tegenspoed heeft creativiteit een transformerende kracht.”
“Ik voel mij nu gerustgesteld, ik kan hier schilderen, beeldhouwen, schrijven, acteren en regisseren. Ik heb niet voor de stad Rotterdam gekozen om te wonen, maar ik hou ervan om mensen te zien en met hen om te gaan en te werken."
"In Syrië was ik verdoofd, maakte me niet meer druk om het gevaar, ik was blij om te denken dat ik een verschil kon maken. Totdat ik een punt bereikte waarop ik geen enkele manier meer zag om een ​​verschil te maken, dat ik niemand meer kon helpen."
"Ik heb altijd van mijn moeder gehoord, jouw oma is Armeens, uit Turkije en moslim, de andere oma van mijn moederskant is van Libanon en Koerdisch. Wij zijn een grote mix. Ik heb niet alleen één bloed, ik heb gemixt bloed en dat bloed van mij moet ik respecteren."
"Ons huis was een mooi huis, van leem, met een grote boom in het midden. Ik werd altijd wakker met geluiden van allerlei muzikanten en mensen die gedichten voorlazen. Mijn vader was een schrijver en dichter. Ik ben opgegroeid met kunst en cultuur."
“Ik heb een mooie familie, had een mooi huis, mooi werk. Je gaat naar een nieuw leven en laat alles achter.” LUISTERVOORSTELLING
“Ik heb negen jaar geen onderwijs gehad, ik wil elke kans grijpen.”
"Juist op het moment dat Hannema gearresteerd was en weggevoerd werd, groette mijn vader hem en wenste hem sterkte."
"Wij liepen door een straat met brandende huizen en ik moest over dode mensen heen stappen."
"Op de muur van ons huis hing jarenlang een spandoek met de naam Allende."
,,In Syrië hebben mensen geen lucht meer, geen respect meer, geen vrijheid, geen veiligheid. Dat kan je zien in mijn werk.’’
© 2024 Verhalen van Rotterdammers | Website door Mediabreed